Zelfopoffering voor het grotere goed – waarom? En vooral: hoe doe je dat dan?
“Damn my mother, damn my father,
What has this to do with me?”
My First Tragedy is een wild ride. Een gesamtkunstwerk dat niet de lijnen van een psychologische verhaal volgt, maar een poging doet om de kracht van mythes en rituelen met het publiek te delen. Down to earth, in your face, duizelingwekkend en vervreemdend tegelijk.
Verwacht niet het originele stuk van Euripides; stukje bij beetje pellen de performers de oorspronkelijke tragedie af, om vervolgens uit de brokstukken een hypnotische en vervreemdende fever dream vol dans, muziek en live slagwerk op te bouwen.
Wat beweegt iemand om zichzelf op te offeren? Hoe offer je jezelf op om verandering te kunnen laten ontstaan? Hoe laat je datgene los dat voor jou het allerbelangrijkste is – of zelfs ‘iets belangrijks’? Hoe maak je ruimte voor iets nieuws? En in hoeverre is dit werkelijk jouw keuze als de afloop onvermijdelijk lijkt?
In My First Tragedy: Iphigeneia brengen Mart van Berckel en Angela Herenda de Griekse tragedie van Iphigeneia terug naar de kern: een indringend ritueel waarin de mens worstelt met zelfopoffering en het genadeloos toeslaande en onvermijdelijke noodlot. Van Berckel and Herenda maakten eerder samen de Parade hit-voortselling, Carry/Jump/Catch. Het Parool schreef erover: “De meeste energie krijg je zonder meer van de zeven dansers van Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club. Jonge mensen die tot het gaatje gaan.”
CREDITS
regie Mart van Berckel, Angela Herenda
cast Joost Bolt, Camilo Chapela, Sofiko Nachkebiya, Arno Verbruggen, Femke Arnouts, Yung-Tuan Ku
dramaturgie Aukje Verhoog
compositie Tijn Wybenga
decor, lichtontwerp Vera Selhorst
kostuum Rosa Schützendorf
regieassistentie Merit Vessies
